Η φιλία στη μυθολογία

 

Αχιλλέας και Πάτροκλος

Ο Πάτροκλος, γιος του Μενοίτιου, ήταν ο καλύτερος φίλος του Αχιλλέα. Όταν ήταν ακόμη μικρό παιδί και ζούσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, σκότωσε πάνω στο παιχνίδι ένα συνομήλικό του αρχοντόπουλο. Αν και ήταν ανήλικος, ο Πάτροκλος έπρεπε να φύγει από τον τόπο του, γιατί τον βάραινε το αίμα του νεκρού. Έτσι, ο πατέρας του τον έφερε στον Πηλέα, που τον ανάθρεψε μαζί με τον Αχιλλέα σαν δικό του παιδί. Όταν ήρθε η ώρα να πάρουν μέρος στον Τρωικό πόλεμο, οι δύο φίλοι πήγαν μαζί. Όταν ο Αχιλλέας, οργισμένος με τον Αγαμέμνονα, αρνιόταν να πάει στη μάχη, ο Πάτροκλος προσπαθούσε να τον πείσει να αλλάξει γνώμη, αλλά μάταια. Τελικά, ο Πάτροκλος τον έπεισε να του δώσει τα όπλα του, προκειμένου να πάει εκείνος στη μάχη να πολεμήσει εναντίον των Τρώων. Σε κάποια φάση του αγώνα κι ενώ ο Πάτροκλος είχε καταφέρει να σκοτώσει έναν σημαντικό αριθμό Τρώων, ο Έκτορας κατάφερε να τον σκοτώσει. Ο Αχιλλέας, μαθαίνοντας το νέο για το χαμό του φίλου του, αρχίζει τον θρήνο, παίρνει αιθαλόσκονη και τη ρίχνει στο κεφάλι του, με τα χέρια του τραβά τα μαλλιά του κι αντικρίζοντας το νεκρό σώμα του φίλου του, ορκίζεται γεμάτος μίσος για τον Έκτορα, να εκδικηθεί τον θάνατο του φίλου του. Στη μητέρα του λέει, «να ζήσω πια δε θέλω, σ’ ανθρώπους μέσα να σταθώ, αν δε χτυπήσω πρώτα με κοντάρι τον Έκτορα και πάρω τη ζωή του. Ευθύς ας με βρει ο θάνατος, αφού να βοηθήσω τον φίλο μου δεν μπόρεσα, σαν χανόταν.
Εκείνος μακριά απ’ τη γη μας χάθηκε, χωρίς να τον συντρέξω”. Έπειτα, αφού κατάφερε να σκοτώσει τον Έκτορα, φρόντισε για την ταφή του φίλου του, οργάνωσε προς τιμήν του αθλητικούς αγώνες και ζήτησε να τον θάψουν, όταν κι αυτός πέθαινε, μαζί με τον Πάτροκλο.

Δάμων και Φιντίας

Κάποτε ήταν ένας φιλόσοφος, ο Φιντίας, ο οποίος είχε συνωμοτήσει εναντίον του άρχοντα Διονύσιου των Συρακουσών και επρόκειτο να τιμωρηθεί. Τότε, ζήτησε χρόνο από τον άρχοντα, για να τακτοποιήσει τις υποθέσεις του και του είπε ότι θα φέρει έναν φίλο του, τον Δάμωνα, για εγγυητή. Ο Δάμων μπήκε αμέσως εγγυητής και ο Φιντίας έδωσε κάποια καθορισμένη ώρα για να παρουσιαστεί, αφού πρώτα θα τελείωνε τις δουλειές του. Ο λαός συγκεντρώθηκε και περίμενε με αγωνία να δει αν θα τηρούσε την υπόσχεσή του ο φιλόσοφος, ο οποίος ήρθε τρέχοντας την τελευταία στιγμή. Έτσι, ο Διονύσιος όχι μόνο απάλλαξε από την τιμωρία τον κατηγορούμενο, αλλά ζήτησε να γίνει και το τρίτο μέλος της παρέας τους.

                                                                 Θησέας και Πειρίθους

Ο Θησέας συνδέθηκε με μεγάλη φιλία με τον Πειρίθου. Αρχικά, ο Πειρίθους, βασιλιάς μιας μυθικής θεσσαλικής φυλής, των Λαπιθών, προσπάθησε και επεδίωξε να συναντήσει και να γνωρίσει τον Θησέα πάση θυσία. Γι’ αυτό το λόγο, έκλεψε ένα κοπάδι αγελάδες στον Μαραθώνα και περίμενε τον ήρωα να τον κυνηγήσει. Ο Πειρίθους τον περίμενε κι όταν εμφανίστηκε ο Θησέας, άρχισαν να θαυμάζουν ο ένας τον άλλο. Ο Πειρίθους αναγνώρισε το λάθος του και δήλωσε έτοιμος να πληρώσει, γεγονός που εκτίμησε πολύ ο Θησέας. Στο τέλος έγιναν φίλοι και αφού αντάλλαξαν δώρα φιλίας, ο Θησέας έτρεξε να βοηθήσει τον Πειρίθου, όταν ξέσπασε ο πόλεμος μεταξύ των Λαπιθών και των Κενταύρων, που κατοικούσαν στο Πήλιο. Η διαμάχη αυτή προέκυψε ύστερα από την αρπαγή της Ιπποδάμειας τη μέρα των γάμων της με τον Πειρίθου. Πράγματι, με τη βοήθεια του Θησέα ο Πειρίθους κατάφερε να εξοντώσει τους Κενταύρους.